En zo zit de hele therapiereis er alweer bijna op. Nu nog even lekker op het balkonnetje zitten en de laatste blog schrijven vanuit Curacao voordat we vanavond terugvliegen naar Nederland.
Wat een reis is dit geweest. Echt super gaaf!! En heel goed besteed. We hebben genoten met zn allen maar vooral voor Jaimie is dit een vreselijk goede zet geweest.
Zijn laatste week heeft hij weer super goed doorstaan. Het is hem niet makkelijk gemaakt, want er waait een vreselijk harde wind, wat echt uitzonderlijk is deze tijd van het jaar. Dus het was soms even aanpassen op het dok en hij golfde er aardig over heen in het water. Maar desondanks deed hij supergoed mee met alles.
Zoals elke morgen begint hij eerst met een half uur binnen therapie. Dan zijn Bibi en Berdou bezig met het zitten van Jaimie, met verzwaarde vestjes zodat hij zich bewuster raakt van zijn eigen lichaampje. Ze spelen met knoppen, die ingesproken zijn met Ja en Nee zodat zij vragen stellen die hij kan beantwoorden met Ja of Nee. En wat was dat een gekke gewaarwording (we mochten 1 ochtendje meekijken) dat hij aangeeft wat hij wil. En heel duidelijk zelfs ook!!! Super mooi :). Vervolgens zijn ze ook bezig geweest met de prikkels op zijn handjes en voetjes. Hier blijkt hij toch nog wel aardig gevoelig voor te zijn, dus juist goed om deze te stimuleren. Wat ze binnen ook deden was omkleden voor het zwemmen. Ook dit ging middels rollen en meewerken, zelf het laatste stukje van zijn arm uit de romper, of juist in het broekje. En ook dat deed hij super goed!! Als laatste waren ze tijdens dit half uurtje (jaja gebeurd allemaal in een half uur) met zijn kijkgedrag. En hij kijkt je nu aan! En hoe blij is hij als we eventjes contact hebben met elkaar. We blijven ons verbazen in positieve zin.
Omgekleed en wel gaan ze richting het water. Ze halen nog even een zwemvestje, Bibi maakt zich klaar voor het water. Ondertussen staat wij op ons plekkie klaar en mooi om te zien dat de Dolfijnen ons komen begroeten. Dichtbij laten ze zich even zien, snuitjes boven water om als het ware gedag te zeggen.
Eenmaal aangekomen op het dok maken Bibi en Jaimie zich klaar om het water in te gaan, waar Kanoa al op ze ligt te wachten. In het water (een uur) doen ze allerlei oefeningen en Kanoa ondersteund ze daarbij. Jaimie ligt met zijn handjes op Kanoa voor de ontspanning, of ligt met zijn voetjes op Kanoa voor de prikkelverwerking. Ze zwemmen rondjes zodat hij de druk op zijn lijfje ervaart en zo bewust raakt van zijn eigen lichaam. Ze dansen rondjes met elkaar, Kanoa houdt zijn snuit bij zijn nekkie, dat hij zijn hoofdje omhoog moet houden, ze knuffelen, ze laten Kanoa springen en noem maar op.
Halverwege het uur gaan Jaimie en Bibi even het water uit. Kan Kanoa even rusten en zij gaan verder met oefeningen op het dok. Jaimies mondmotoriek wordt gestimuleerd, soms ligt hij helemaal opgerold in de mat (net Sushi Jaimie) en geven ze extra druk (diepe druk). Ook zijn ze bezig met zijn kijkgedrag, prikkelverwerking en zijn buikligging zodat hij sterker wordt met zijn hoofd rompbalans. Daarna gaan ze weer het water in en vervolgen de oefeningen wat ik eerder beschreef. Aan het einde is het gedag zeggen in het ritueel, Kanoa die zwaait met zijn staart, Kanoa die kusjes komt geven, nog even zingen en dansen met elkaar en dan zit de watersessie er weer op. Bibi en Jaimie gaan vervolgens douchen en omkleden en ook tijdens dit gebeuren zijn ze bezig met oefenen.
Als ze vervolgens aankomen bij het gedeelte waar wij weer op ze wachten is Jaimie behoorlijk vermoeid. Hij gaat met Berdou naar binnen en Bibi bespreekt vervolgens met ons wat ze allemaal samen gedaan hebben deze dag en hoe het is verlopen. Berdou komt met Jaimie in zijn wagen naar buiten en kletst nog even gezellig mee.
En zo is de sessie van 2 uur weer voorbij op een dag. De volgende dag herhaalt het zich weer.
Jaimie begon de laatste dagen wat te pruttelen als hij het water in moest maar na een knuffel van Kanoa en het vele zingen van Bibi was hij al gauw snel weer tevreden.
Jaimie heeft super veel geleerd deze 2 weken. Ik heb al de nodige dingen verteld en op deze voet is het ook doorgegaan.
Wat er bij is gekomen is dat hij alles begrijpt wat er gezegd wordt tegen hem en wat er om hem heen gebeurd!!! Het probleem is dat hij dat niet altijd kan uiten. Maar in de afgelopen 2 weken heeft hij wel degelijk meer laten zien, qua reactie als er iets gevraagd wordt, hij reageert met de ja/nee knoppen. Dit was voor ons toch wel even de kers op de taart!! We hebben het altijd al gezegd dat Jaimie veel meer begrijpt dan hij laat zien en dat is nu even dubbel en dwars beaamt. Super trots hier 😀
Ook zit hij nog steeds lekker in zijn kinderwagen of in zijn blauwe stoel. Hij kan heerlijk op de bank liggen of op bed. Hij valt rustiger in slaap, is veel meer ontspannen, houdt zijn hoofd beter in het midden, kwijlt minder. Hij kan zon en wind veel meer aan, vooral in zijn gezichtje. Hij geniet ontzettend van zand. Vooral lekker met zijn voetjes in het zand of wat je langzaam op zijn beentjes laat vallen. En vast nog vele andere dingen die teveel zijn om op te noemen.
Over een week of 2 krijgen we een rapport van de hele sessie met ook allemaal tips en aanbevelingen voor thuis. Ook al hebben we al veel dingen meegekregen om thuis te doen kan ik niet wachten op het rapport en thuis verder aan de slag te gaan.
Ik ga nog even lekker genieten van de laatste zonnestralen hier op het mooie eiland (het is nog maar half 9 in de ochtend dus nog vele uren te gaan gelukkig), de relaxedheid hier, het strand, zwembad… gewoon even niks hoeven doen.
Hele fijne dag allemaal!!!! Liefs van ons