Afgelopen zaterdag was het zover. De weken training moesten leiden tot een soepele 150 kilometer door het Limburgse land. Vrijdags al aangekomen in Simpelveld, ongeveer 17 kilometer van de start in Valkenburg. Een uurtje losfietsen en alvast wennen aan het klimmen en dalen. Goed om even te doen!
Zaterdag rustig opgestaan en op de fiets naar de start. Ik bemerkte een lichte spanning. Fris was het ’s morgens, hoewel de zon al volop scheen.
En dan op weg. De eerste 50 kilometer was op de Geulemerberg na, redelijk vlak. Rustig peddelen, meerijdend in groepen. De bewegwijzering is prima, de wegen worden afgezet door vrijwilligers op grote kruisingen. Ik voel me net een echte coureur.
De tweede 50 kilometer worden al wat pittiger, met ‘lange’ beklimmingen naar Camerig en over de Vaalserberg naar het drielandenpunt. Na ongeveer 4 uur rijden voelen de benen even wat slechter. Tijd voor koffie met een broodje op een terrasje. Genieten!
En dan….. wat ik al in een eerdere blog geconstateerd had wordt werkelijkheid. Het venijn zit hem in de staart! Op de Fromberg, de Eijserbosweg en de Keutenberg (gedeeltelijk 22%) kom ik op mijn kleinste verzet keurig boven. En de afdalingen zijn dan een mooie beloning voor het werk bergop. Ik herstel goed en rijd makkelijk mee met groepjes tussen de heuvels in.
En dan als laatste de Cauberg, na een mooie afdaling richting Valkenburg linksaf slaan en dan gelijk weer bergop. De echte toppers rijden in 44 seconden naar boven, ik doe er 1 minuut 53 over. Maar de voldoening als ik eenmaal boven ben is groot! We zetten onze fietsen neer bij een grote bar om onze medaille op te halen maar doen eerst een biertje. Om vervolgens tot de conclusie te komen dat we nog niet bij de finish zijn……. We moesten nog twee kilometer verder! Dan toch bij de finish waar de volgende dag ook de profs eindigen. Ik voel me nog aardig fris aan de finish. Ik ben tevreden en trots!
Jaimie is een aantal keer langsgekomen zaterdag. Figuurlijk uiteraard. Ik draag mijn steentje bij en ook dat voelt goed. Zaterdag was een mooie dag, voor mijzelf en Jaimie. Iedereen bedankt voor jullie aandacht, aanmoedigingen, steun en uiteraard jullie sponsoring. Ik vind de betrokkenheid van jullie bij de ontwikkeling van Jaimie mooi om te zien, dat is wat Jaimie verder brengt zodat hij nog meer uit het leven kan halen!
Tot een volgende keer,
Robert